Μικρό ιστορικό
Όταν ξεκινήσαμε τις διαδικτυακές εκπομπές (στις αρχές του 2001), οι σημερινοί πρωτοπόροι του είδους δεν είχαν καν σκεφτεί κάτι τέτοιο (π.χ. ο blackman δεν ήξερε τι είναι το internet, οι ιδιοκτήτες του Ντέρτι δεν είχαν σκεφτεί να κάνουν ένα τέτοιο ραδιόφωνο και ο Digital [Minore κλπ] δεν είχε εκπέμψει ακόμα). Στην επαρχία, τα πράγματα ήταν τα ίδια. Υπήρχαν τοπικά ραδιόφωνα που έπαιζαν λαϊκοδημοτικά, νησιώτικα κλπ, αλλά δεν υπήρχε σκέψη και προοπτική για το internet.
Ο Pathos FM από τη στιγμή τη δημιουργίας του μέχρι και σήμερα αλλά και στο μέλλον έχει ως στόχο το internet παρόλο που εκπέμπει περιστασιακά στα ερτζιανά της πρωτεύουσας και της ελληνικής επαρχίας. Αναμεταδόσεις του προγράμματος του Pathos FM έχουν γίνει στην Αθήνα στις συχνότητες 101.1 πρόσφατα και στους 105.4 παλιότερα.
Ο Pathos FM σταδιακά μετατρέπεται σε ένα πανελλήνιο ραδιόφωνο. Παίζει μουσική από όλες τις γωνιές της Ελλάδας (και όχι μόνο, αφού εμπλουτίζεται και με ποντιακά και με κυπριακά τραγούδια). Δεν είναι ένα παραδοσιακό ραδιόφωνο, μιας και η παράδοση είναι παρεξηγημένη έννοια. Παρόλο που το πρόγραμμα μας βασίζεται σε παραδοσιακά τραγούδια από όλη την Ελλάδα, δίνουμε πλέον βάση και σε νέους καλλιτέχνες που τραγουδάνε λαϊκοδημοτικά, νησιώτικα, κρητικά, ποντιακά, κυπριακά, θρακιώτικα, δημοτικά και οποιοδήποτε είδος της ελληνικής μουσικής. Συντονιστείτε και αναμεταδώστε ελεύθερα.
Πριν χρόνια, επί εποχης Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Ζαμπέτα, τα λαικά μαγαζιά ηταν στις Τζιτζιφίες, και μαλιστα υπαιθρια τους καλοκαιρινους μηνες. Μέχρι τοτε προσέφεραν μόνο ποτό, το οποιό ομως ηταν σε διατίμηση και δεν μπορούσαν να βάλουν την τιμή οσο ήθελαν. Έτσι σκεφτήκαν να βάλουν και φαγητό, υποχρεωτικά, ετσι ώστε να μπορουν να χρεωνουν παραπανω.
Έβαλαν λοιπον μοσχάρι βραστό, το οποιο δεν γίνοταν να φαγωθεί ακομα και αν το μάσαγες 100 ωρες. Έτσι οι πελάτες με το που τους σέρβιραν το πάσαραν στα αδέσποτα σκυλιά που μαζευόντουσαν απο την μυρωδια. Έτσι στα λαικά μαγαζιά της εποχης μαζευόντουσαν παρα πολλα σκυλια και ετσι ονομαστηκαν σκυλάδικα. Mάλιστα οσο πιο πολλα σκυλια μαζευόντουσαν σημαινε οτι το μαγαζι εχει πολυ κοσμο και πήγαινε καλα.
Άλλη μια πηγή λέει οτι την εποχή εκείνη (δεκαετία 70) η τραγουδιάρα κατα την έναρξη του προγράμματος άρχιζε σε συνεννόηση με την ορχήστρα να λεει όλα τα τότε καινούρια κομμάτια – αλλά και κανένα παλιό ανάμεσα – τόσο γρήγορα, μα τόσο γρήγορα, που σχεδόν δεν μπορεί να αναπνεύσει. Αυτό το αναπνευστικό πρόβλημα οδηγεί σ’ αυτές τις παύσεις στο λαχάνιασμα και στο λυγμό που θυμίζουν γαύγισμα σκύλου. Έτσι οι καλλιτέχνες μετατρέπονται σε σκυλιά που γαβγίζουν για να κερδίσουν τον επιούσιο.
Μετά το γαύγισμα πάλι, κυλάνε με ταχύτητα τα τραγούδια και μόλις φθάνουν στο τραγούδι που αρέσει στο πελάτη γιατί φαίνεται να σπάει περισσότερα πιάτα και να πετάει περισσότερα γαρύφαλλα, τότε ο ρυθμός μειώνεται και προσπαθούν να το τραγουδήσουν στο σωστό του χρόνο ώστε να του δώσουν την ευκαιρία να ...ξοδέψει. Έτσι προέκυψαν τα γαυγίσματα και τα μαγαζιά λέγονται σκυλάδικα , οι καλλιτέχνες σκυλιά, το είδος της μουσικής σκυλέ και οι πελάτες καθώς και οι απανταχού θιασώτες της συγκεκριμένης μουσική σκυλάδες.
Οι σκυλάδες σημειολογικά ακολουθούνται από κάποια στοιχεία που σε κάνουν να τους διακρίνεις και εκτός σκυλάδικου. Χρυσή – χοντρή αλυσίδα στο λαιμό η στο χέρι. Ανοιχτό πουκάμισο για να φαίνεται το δασύτριχο στήθος. Αυτοκίνητο πολλών κυβικών με σπόιλερ, αεροτομές, προφυλακτήρες θυρών, επιπλέον φώτα, δερμάτινα καθίσματα, ζάντες αλουμινίου, χονδρά λάστιχα με χαμηλό προφίλ και τεράστια εξάτμιση για να κάνει θόρυβο. Απαραίτητο το στέρεο πολλών βατ, με κασέτες η CD γνωστού μουσικού περιεχομένου και ει δυνατόν ηχογραφημένες λάιβ μέσα στο «μαγαζί».
Η μικρή και χωρίς πολύ ενδιαφέρον ιστορία του Pathos FM ξεκινάει το 2001. Αφορμή στάθηκε η στροφή της νεολαίας σε πιο λαϊκοδημοτικούς ρυθμούς και σκοπούς και η ανάγκη του κόσμου να ακούει τέτοια μουσική όπου και αν βρίσκεται.
Όταν ξεκινήσαμε τις διαδικτυακές εκπομπές (στις αρχές του 2001), οι σημερινοί πρωτοπόροι του είδους δεν είχαν καν σκεφτεί κάτι τέτοιο (π.χ. ο blackman δεν ήξερε τι είναι το internet, οι ιδιοκτήτες του Ντέρτι δεν είχαν σκεφτεί να κάνουν ένα τέτοιο ραδιόφωνο και ο Digital [Minore κλπ] δεν είχε εκπέμψει ακόμα). Στην επαρχία, τα πράγματα ήταν τα ίδια. Υπήρχαν τοπικά ραδιόφωνα που έπαιζαν λαϊκοδημοτικά, νησιώτικα κλπ, αλλά δεν υπήρχε σκέψη και προοπτική για το internet.
Ο Pathos FM από τη στιγμή τη δημιουργίας του μέχρι και σήμερα αλλά και στο μέλλον έχει ως στόχο το internet παρόλο που εκπέμπει περιστασιακά στα ερτζιανά της πρωτεύουσας και της ελληνικής επαρχίας. Αναμεταδόσεις του προγράμματος του Pathos FM έχουν γίνει στην Αθήνα στις συχνότητες 101.1 πρόσφατα και στους 105.4 παλιότερα.
Ο Pathos FM σταδιακά μετατρέπεται σε ένα πανελλήνιο ραδιόφωνο. Παίζει μουσική από όλες τις γωνιές της Ελλάδας (και όχι μόνο, αφού εμπλουτίζεται και με ποντιακά και με κυπριακά τραγούδια). Δεν είναι ένα παραδοσιακό ραδιόφωνο, μιας και η παράδοση είναι παρεξηγημένη έννοια. Παρόλο που το πρόγραμμα μας βασίζεται σε παραδοσιακά τραγούδια από όλη την Ελλάδα, δίνουμε πλέον βάση και σε νέους καλλιτέχνες που τραγουδάνε λαϊκοδημοτικά, νησιώτικα, κρητικά, ποντιακά, κυπριακά, θρακιώτικα, δημοτικά και οποιοδήποτε είδος της ελληνικής μουσικής. Συντονιστείτε και αναμεταδώστε ελεύθερα.
O Pathos FM ΔΕΝ παίζει σκυλάδικα τραγούδια!
Ποια είναι τα σκυλάδικα τραγούδια...
- "Σκυλάδικα" τραγούδια δεν είναι τα τσιφτετέλια, οι συρτορούμπες ή τα ζεϊμπέκικα.
- "Σκυλάδικα" τραγούδια δεν είναι τα τραγούδια που παίζονται στα ΣΚΥΛΑΔΙΚΑ.
- "Σκυλάδικα" τραγούδια δεν είναι τα τραγούδια που τραγουδάνε οι ΣΚΥΛΑΔΕΣ.
- "Σκυλάδικα" είναι τα τραγούδια με το φτηνό, κακομοίρικο στίχο του κιλού.
- "Σκυλάδικα" τραγούδια είναι τα τραγούδια με τις φανταιζί φτηνο-ενορχηστρώσεις.
- "Σκυλάδικα" τραγούδια είναι τα τραγούδια με τις γελοίες υπερβολικές ερμηνίες.
- "Σκυλάδικα" τραγούδια είναι τα τραγούδια χωρίς μουσική ή άλλη έμπνευση, με προβλέψιμες μελωδίες, ρυθμικά σχήματα και ακόρντα.
- "Σκυλάδικα" τραγούδια είναι τα τραγούδια χωρίς αισθητική ή μάλλον με την αισθητική του: "Βάλ'τα όλα μέσα από την αρχή μέχρι το τέλος, για να γίνει δυνατό και να τους τα πάρουμε"
Πως πηραν την ονομασια τους τα σκυλαδικα
Πριν χρόνια, επί εποχης Καζαντζίδη, Μπιθικώτση, Ζαμπέτα, τα λαικά μαγαζιά ηταν στις Τζιτζιφίες, και μαλιστα υπαιθρια τους καλοκαιρινους μηνες. Μέχρι τοτε προσέφεραν μόνο ποτό, το οποιό ομως ηταν σε διατίμηση και δεν μπορούσαν να βάλουν την τιμή οσο ήθελαν. Έτσι σκεφτήκαν να βάλουν και φαγητό, υποχρεωτικά, ετσι ώστε να μπορουν να χρεωνουν παραπανω.
Έβαλαν λοιπον μοσχάρι βραστό, το οποιο δεν γίνοταν να φαγωθεί ακομα και αν το μάσαγες 100 ωρες. Έτσι οι πελάτες με το που τους σέρβιραν το πάσαραν στα αδέσποτα σκυλιά που μαζευόντουσαν απο την μυρωδια. Έτσι στα λαικά μαγαζιά της εποχης μαζευόντουσαν παρα πολλα σκυλια και ετσι ονομαστηκαν σκυλάδικα. Mάλιστα οσο πιο πολλα σκυλια μαζευόντουσαν σημαινε οτι το μαγαζι εχει πολυ κοσμο και πήγαινε καλα.
Άλλη μια πηγή λέει οτι την εποχή εκείνη (δεκαετία 70) η τραγουδιάρα κατα την έναρξη του προγράμματος άρχιζε σε συνεννόηση με την ορχήστρα να λεει όλα τα τότε καινούρια κομμάτια – αλλά και κανένα παλιό ανάμεσα – τόσο γρήγορα, μα τόσο γρήγορα, που σχεδόν δεν μπορεί να αναπνεύσει. Αυτό το αναπνευστικό πρόβλημα οδηγεί σ’ αυτές τις παύσεις στο λαχάνιασμα και στο λυγμό που θυμίζουν γαύγισμα σκύλου. Έτσι οι καλλιτέχνες μετατρέπονται σε σκυλιά που γαβγίζουν για να κερδίσουν τον επιούσιο.
Μετά το γαύγισμα πάλι, κυλάνε με ταχύτητα τα τραγούδια και μόλις φθάνουν στο τραγούδι που αρέσει στο πελάτη γιατί φαίνεται να σπάει περισσότερα πιάτα και να πετάει περισσότερα γαρύφαλλα, τότε ο ρυθμός μειώνεται και προσπαθούν να το τραγουδήσουν στο σωστό του χρόνο ώστε να του δώσουν την ευκαιρία να ...ξοδέψει. Έτσι προέκυψαν τα γαυγίσματα και τα μαγαζιά λέγονται σκυλάδικα , οι καλλιτέχνες σκυλιά, το είδος της μουσικής σκυλέ και οι πελάτες καθώς και οι απανταχού θιασώτες της συγκεκριμένης μουσική σκυλάδες.
Οι σκυλάδες σημειολογικά ακολουθούνται από κάποια στοιχεία που σε κάνουν να τους διακρίνεις και εκτός σκυλάδικου. Χρυσή – χοντρή αλυσίδα στο λαιμό η στο χέρι. Ανοιχτό πουκάμισο για να φαίνεται το δασύτριχο στήθος. Αυτοκίνητο πολλών κυβικών με σπόιλερ, αεροτομές, προφυλακτήρες θυρών, επιπλέον φώτα, δερμάτινα καθίσματα, ζάντες αλουμινίου, χονδρά λάστιχα με χαμηλό προφίλ και τεράστια εξάτμιση για να κάνει θόρυβο. Απαραίτητο το στέρεο πολλών βατ, με κασέτες η CD γνωστού μουσικού περιεχομένου και ει δυνατόν ηχογραφημένες λάιβ μέσα στο «μαγαζί».